Na moich mediach społecznościowych mam cykl copiątkowych publikacji, w których w każdym tygodniu skupiam się na określonym zagadnieniu (swoją drogą możesz sprawdzić harmonogram tu).
Ostatni materiał, który opublikowałam, czyli bezpłatny ebook dotyczący niezgodności spawalniczych stał się hitem i możesz go pobrać tutaj.
Ale przejdźmy do dzisiejszego tematu, czyli do niezgodności typowych dla metody spawania TIG (141) i MAG).
Skąd to rozróżnienie
Rozróżnienie na metody TIG i MAG jest kluczowe, ponieważ jeśli zrozumiesz, jaki główny czynnik wpływa na powstanie niezgodności w tych procesach, to będzie Ci łatwiej się odnieść do innych metod.
Wpływ biegunowości prądu
Na studiach mieliśmy do czynienia z takim pięknym porównaniem, które w tamtym czasie po prostu dla mnie… było. Teraz jednak ma dla mnie większy sens. Przyjrzyj się tabeli poniżej.
Jednym ze znaczących czynników jest biegunowość prądu.
Biegunowość prądu dla procesów:
- TIG: DC-
- MAG: DC+
Jak widzisz, patrząc na tabelę powyżej i biegunowość prądu dla poszczególnych metod, czego możemy się spodziewać?
Typowe niezgodności dla metody TIG
Przy metodzie TIG stosujemy zwykle DC-, czyli około 70% ciepła przenoszone jest na materiał, 30% na elektrodę. W związku z tym większość ciepła przechodzi w materiał i raczej możemy się spodziewać niezgodnościami takich jak podtopienia.
Inną charakterystyczną niezgodnością dla procesu TIG są oczywiście wtrącenia wolframu.
Typowe niezgodności dla metody MAG
W przypadku metody MAG, większość ciepła – 70% jest na elektrodzie, co ułatwia jej stopienie, aczkolwiek mniej ciepła jest dostarczane do materiału. W związku z tym, jak już możesz się domyśleć typową niezgodnością będą przyklejenia.
W przypadku metody MAG ze względu na nieodpowiednie nastawienie parametrów spawania (prędkość podawania drutu, napięcie) dużo częściej możemy spotkać nadmierny nadlew lica niż w przypadku metody TIG.
Z tych samych przyczyn i dodatkowo niewłaściwie przygotowanego złącza przed spawaniem (odstępu i progu, ukosowanie V) mogą występować braki przetopów lub druga skrajność wycieki. Po prostu w przypadku metody TIG spawacz ma większy wpływ na poprawność wykonania złącza w trakcie spawania, natomiast w przypadku metody MAG konieczne jest odpowiednie dobranie parametrów. Na szczęście w tej kwestii nowoczesne spawarki bardzo mocno nam pomagają – stosowanie ich programów wiele ułatwia w trakcie spawania.
Wspólne niezgodności dla metod MAG i TIG
Spawanie metodą TIG (141) i MAG (135) zachodzi w obecności gazów osłonowych, dlatego zarówno zbyt niski, jak i zbyt wysoki przepływ gazu może doprowadzić do powstania pęcherzy.
Oczywiście mogą również wystąpić inne niezgodności jak: pęknięcia, zwisy, nawisy itp.
Spawalnictwo nie jest czarno-białe
Tutaj chcę jeszcze zaznaczyć, że spawalnictwo nie jest czarno-białe i składa się z wielu czynników, szczególnie czynników ludzkich 😉 Także pamiętaj, że przy metodzie MAG również mogą zdążyć się podtopienia, jeśli spawacz zastosował za wysokie parametry, a prędkość spawania była niewielka. Tak samo przy metodzie TIG występują przyklejenia, braki przetopów.