W temacie doboru zakresu energii liniowej i ilości wprowadzonego ciepła istnieje wiele kontrowersji. Jaka jest moja interpretacja? O tym dowiesz się w tym wpisie.
Na samym wstępie przypomnę, że pojęcie energii liniowej i ilości wprowadzonego ciepła to osobne zagadnienia, o których pisałam tutaj.
Natomiast zakresy w trakcie kwalifikacji WPQR odnoszą się do obu zagadnień.
+/- 25%
Jeśli było wykonywane badanie udarności zakres maksymalny ilości wprowadzonego ciepła na certyfikacie WPQR wzrasta o 25%, kiedy było wykonywane badanie twardości to zakres minimalnej ilości wprowadzonego ciepła maleje o 25%.
Brak możliwości wykonania badania
🚫 Jeśli nie było wykonywane badanie udarności, bo np. materiał miał zbyt małą grubość – nie zwiększam zakresu ilości wprowadzonego ciepła. Tak samo dla spoin pachwinowych, nie da się zrobić próby udarności, dlatego też nie zwiększam zakresu.
💥 Ale jest na to sposób: firmy wykonują wtedy 2 WPQRy (te same warunki spawania) jeden na FW i drugi na BW. Kiedy na próbce BW jest badana udarność, a na technologii spawania dla spoin FW przywołuję badania z prób WPQR BW i wtedy mogę zwiększyć zakres ilości wprowadzonego ciepła o 25%.
Badanie twardości nie jest wymagane dla podgrup 1.1 i 8.1
❗ Uwaga, uwaga kontrowersyjny punkt ❗
Przy kwalifikowaniu WPQR na stali z grupy 1.1 i 8 nie jest wymagane badania twardości. No właśnie – nie jest wymagane, ale nie oznacza to, że nie można go przeprowadzić. Po prostu, jeśli go nie wykonamy przy kwalifikacji, to klient, czy jednostka egzaminująca nam tej technologii nie odrzuci – nie ma do tego podstaw. Dlatego jeśli badanie nie było przeprowadzone, ja nie zwiększam zakresu ilości wprowadzonego ciepła na certyfikacie WPQR.
Nie oznacza to jednak, że badanie twardości np. dla grupy 8.1 jest bez sensu i się go nie wykonuje, bo tak nie jest. Oczywiście można wykonać dodatkowo badanie twardości i wtedy ten zakres można powiększyć (może to być Twój jedyny powód, żeby to badanie przeprowadzać). Natomiast są dodatkowe przepisy, które tego badania wymagają i wtedy nie ma odwrotu – należy je przeprowadzić (NACE MR0175 do przemysłu petrochemicznego).
Natomiast spotkałam się z interpretacją, że skoro badanie nie jest wymagane, to badania twardości nie wykonuję, ale zakres ilości wprowadzonego ciepła powinien zostać zwiększony.
Ja jak pisałam wcześniej mam odmienne zdanie. I oto moje wyjaśnienie 👇
“When hardness requirements apply, the lower limit of the heat input qualified is 25 % lower than that used in welding the test piece.”
Czyli jeśli badanie twardości MA ZASTOSOWANIE, to dolna granica ilości wprowadzonego ciepła może zostać obniżona o 25% (czyli zakres się zwiększa). Zatem jeśli badanie twardości nie ma zastosowania – nie spełniasz założeń tego punktu, ponieważ odnosi się on do przypadku kiedy istnieje zastosowanie.
Idąc dalej, skoro badanie twardości nie ma zastosowania, to w mojej opinii nie powinniśmy czerpać korzyści, które wynikają z jego przeprowadzenia.
Należy też zwrócić uwagę, że Tablica 2 (dotycząca zakresu badań) i punkt 8.4.7 (odnośnie ilości wprowadzonego ciepła) są od siebie niezależne (nie przywołują się nawzajem).
Oczywiście można się z tą interpretacją zgadzać lub nie. Jednak jeśli natrafisz na klienta, który ma również zdanie takie jak moje, może on odrzucić Ci dokumentację, ponieważ wykorzystujesz szersze zakresy, no i wtedy w najlepszym wypadku będzie konieczna nowa kwalifikacja.
Czy ja bym odrzuciła taką dokumentację np. na odbiorach ciśnieniowych? Jeśli spoiny spełniają wymaganie i byś mi umiał/-a uzasadnić swoje stanowisko, to oczywiście że NIE!
Natomiast podczas kwalifikacji nowej technologii spawania WPQR dla klienta, to chciałabym go uchronić przed ewentualnymi problemami, dlatego nie dałabym rozszerzonych zakresów, jeśli badania nie były wykonane.
Pozycje spawania a zakres energii liniowej
Jeśli firma wykonuje kwalifikacje w 2 pozycjach (np. PF i PC) próbki do WPQR, bo chce mieć pełen zakres na pozycje spawania (poza z góry na dół) – wtedy złączam wartości min. i max. ilości wprowadzonego ciepła dla obu pozycji i wyliczam zakres wspólny ilości wprowadzonego ciepła.
Dlaczego?
Ponieważ mając zakres na wszystkie pozycje spawania, musisz mieć przecież zakres ilości wprowadzonego ciepła, aby je wykonywać (także na wartości pośrednie). Badania dotyczące pozycji spawania dotyczą zarówno najmniejszej oraz największej ilości wprowadzonego ciepła.
Metody kombinowane a zakres energii liniowej
W przypadku połączeń kombinowanych – czyli jeśli łączymy 2 metody spawania. Zakres energii liniowej należy rozbić na każdą z metod. Wynika to z tego, że każda z metod generuje inne ciepło i wpływ na materiał oraz współczynnik k dla metod jest inny.
Ciekawa jest energia liniowa?
Te i inne zagadnienia, szerzej omawiam w moim kursie WPQR – kwalifikowanie technologii spawania dla każdego. Koniecznie dołącz do kursu, link poniżej 🙂 Tylko do piątku (16.04.2021) obowiązuje zniżka na kurs. Już nigdy cena nie będzie tak korzystna!
https://akademianovacert.pl/szkolenie/kurs-wpqr-kwalifikowanie-technologii-spawania-dla-kazdego/
Pytanie: jeżeli wykonywaliśmy próbę spawania np. pachwinę jednościegową i mamy dla tej próby wartość wprowadzonego ciepła ( jedna liczba). Z tej próby ” wychodzi nam jakiś zakres grubości materiału, jakiś zakres grubości spoin itd, a jaki jest zakres ilości wprowadzonego ciepła ? Bez zakresu ?
Szczerze mówiąc też nie jestem zwolenniczką zapisów odnośnie ilości wprowadzonego ciepła, bo dla spoin jednościegowych i dla elementów cienkościennych są spore ograniczenia. Potem w produkcji ciężko wdrożyć WPS-y. Ale niestety nie mam na to wpływu. Co sugeruję, żeby zrobić:
1. Podczas prób spawalniczych zalecam, żeby zapisywać także zakresy parametrów, np. jeśli mamy spawarkę stałoprądową to możemy uwzględnić zakresy zmieniającego się napięcia, jeśli stałonapięciową to zakresy natężenia prądu.
2. wykonać badania twardości i udarności w miarę możliwości.
3. oscylować w granicach natężenia prądu, napięcia i prędkości spawania
Niestety europejskie przepisy są rygorystyczne jeśli chodzi o badania niszczące.
Pingback: #29 WPQR - Pozycje spawania - PRZEPISY SPAWALNICZE